Lodowe piekło 🙂

Kolejny raz na Diablaku zimą. Krótki, weekendowy wypad w pięć osób. Plan na maksymalnie dużo czasu na szlaku oraz zaliczenie pięknego wschodu słońca na szczycie 🙂
Piątek rano start w trasę.

Parę godzin później docieramy do miejscowości Policzne gdzie zaczyna się nasz szlak.
Pogoda jak narazie rewelacja. Temperatura w okolicy zera stopni i piękne słońce – zapowiada się ładna pogoda 🙂

Szybki posiłek i się zbieramy 😀

Spanie ogarnęliśmy w schronie Markowe Szczawiny. Schron jest dość nowy i wygodny. Pokoje przytulne i miłe.

Słońce wstaje o 6.06 więc szybko się ogarniamy i lecimy spać. Pobudka o 3 rano, śniadanie, kawka i lecimy na szlak.
Czołówki niezbędne. Kolejny raz okazuje sie że raki też by się przydały – na szlaku dość ślisko, zwłaszcza że w nocy złapał mróz i ściął to co zdążyło się trochę rozpuścić.

Na szczyt docieramy tuż przed 6 rano. NIestety to że na dole widać gwiazdy nie oznacza że możemy się tego spodziewać na szczycie :/ Jak to Diablak, góra ma swoją pogodę która jest dość nieprzewidywalna 😉

Mamy chwile czasu żeby się napić ciepłej herbatki oraz przygotować coś ciepłego do jedzenia 🙂

I oto jest, nasz wschód słońca w pełnej okazałości 😉

Pozostaje podziwiać lodowe konstrukcjie, poruszać się trochę i lecimy dalej. Dziś pętla – szczyt – Sokolica – Szkolnikowe rozstaje – schron. W sumie trochę ponad 11km 🙂

Klik w zdjęcie do większej rozdzielczości

W schronie czas na drzemkę i plan na popołudniowy spacer po szlaku

Około 16 wyłazimy ze schronu i lecimy. Decyzja – idę na dłuższy spacer przez Żywieckie Rozstaje na Małą Babią Górę. Reszta ekipy wybiera płaski szlak w tą i spowrotem do schronu. Lecę z prędkością światła – może uda się zdąązyć na zachód słońca na Małej choć czasu zostało bardzo mało.

Całe szczęście dość szybko chodzę – szlak 1.5h pod górę udaje się pokonać w niecałą godzinę 🙂 Ale na szczyt docieram tuż po tym jak słońce chowa się za górami. Dodatkowo chmury nie ułatwiają oglądania piękna zachodu 🙂

Klik w zdjęcie do większej rozdzielczości

Szybki zjazd na tyłku do schronu i udaje się nawet wyprzedzić resztę ekipu która dociera zaraz po mnie. Dziś już dość łażenia, obiad, piwko i spać – pobudka tym razem po 2 w nocy i próba nr 2 na szczyt.
No i nareszcie się udało 😀 Nawet brak słów na to żeby opisać doznania na szczycie – mistyczne wręcz 🙂 Zobaczcie 😉

Na szczycie nie zabrakło ludzi 🙂 Niektórzy z wrażenia nawet spodni zapomnieli 😉

Klik w zdjęcie do większej rozdzielczości

Urodziny na szczycie, przy takich widokach to coś niezapomnianego – Wszystkiego Najlepszego Magic 😀

Najszybszy sposób zejścia z gór – na własnej dupce 😀

Dla niektórych jeden plecak to mało 😀

Powiem Wam że na dole czuć wiosnę – jedynie śnieg trochę to burzy 😀

I to by było na tyle 🙂 Babia Góra zachwyciła po raz kolejny. Wiem napewno że nieraz tu wrócę, nie znudzi mi sie ta okolica 🙂
Cała ekipa zadowolona – dziękuję Wam za super czas 🙂
Do zobaczenia na szlaku 😀

A tutaj znajdziecie poprzedni wpis z zimowej wizyty na Diablaku 🙂